การสื่อสารข้ามวัฒนธรรมของพระนิสิตต่างประเทศกับพระนิสิตไทยในจังหวัดเชียงราย Cross-Cultural Communication for Thai and Foreign Students in Chiang Rai

Abstract

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาปัญหาการการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมของพระนิสิตต่างประเทศ 2) เพื่อศึกษาแนวทางการปรับตัวของพระนิสิตต่างประเทศ งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) กลุ่มผู้ให้ข้อมูลที่สำคัญในการวิจัยในครั้งนี้ เป็นพระนิสิตต่างประเทศและพระนิสิตไทยในระดับอุดมศึกษาชั้นปีที่ 1  ถึงชั้นปีที่ 4 ในวิทยาลัยสงฆ์เชียงราย จำนวน 20 รูป โดยแบ่งเป็นพระนิสิตต่างประเทศ 10 รูป พระนิสิตไทย 10 รูป ทำการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยแบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง (Structured Interview) แบบสังเกต (Observation Form) ผลวิจัยพบว่า พระนิสิตต่างประเทศนั้นต้องปรับตัวกับวัฒนธรรมใหม่ๆ ทั้งในด้านภาษา การสื่อสาร และอาหาร แนวทางการปรับตัวในช่วงแรกการสื่อการนั้นเป็นอุปสรรคต่อนิสิตต่างประเทศอย่างมากเนื่องจากไม่ค่อยเข้าใจกับคำศัพท์ต่างๆ ทำให้เกิดอุปสรรคในการสื่อสาร ส่วนเรื่องของภาษา โดยรวมแล้วนิสิตต่างประเทศได้เรียนภาษาไทยพื้นฐานมาก่อนแล้วแต่ก็พบเจออุปสรรคอยู่บ้างในเรื่องการเขียนหรือการออกเสียง ในด้านการปรับตัวนั้นทั้งนิสิตไทยและนิสิตต่างประเทศ มีการปรับตัวเข้าหากันและกัน เนื่องจากวัฒนธรรมมีความคล้ายคลึงกันไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของอาหารการกิน การสื่อสาร และความเป็นอยู่ ด้วยเหตุนี้การปรับตัวทั้งสองวัฒนธรรมจึงมีการปรับตัวได้ง่ายขึ้น โดยปัจจัยหลักที่ส่งผลให้พระนิสิตต่างประเทศสามารถปรับตัวในด้านการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมได้ดีก็คือวัฒนธรรมของภาษาและการสื่อสารที่มีความคล้ายคลึงกันทำให้การพระนิสิตต่างประเทศสามารถสื่อสารและปรับตัวเข้ากับพระนิสิตไทยได้ง่าย