การยุยงให้ผู้อื่นฆ่าตัวตาย ตามพุทธวินัยบัญญัติและตามกฎหมายอาญาของไทย The Offense Instigates Others to Commit Suicide According to Buddhist Discipline and Criminal Law

Abstract

การที่องค์ประกอบของความรับผิดทางอาญาในความผิดฐานยุยงให้ผู้อื่นฆ่าตัวตายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 293 จำกัดเฉพาะกรณีของการยุยงเด็กอายุยังไม่เกินสิบหกปี หรือผู้ซึ่งไม่สามารถเข้าใจว่าการกระทำของตนมีสภาพหรือสาระสำคัญอย่างไร หรือไม่สามารถบังคับการกระทำของตนได้ ให้ฆ่าตัวตายเท่านั้น จึงจะเป็นความผิดซึ่งผู้กระทำจะได้รับโทษตามกฎหมาย ทำให้การบังคับใช้กฎหมายในเรื่องดังกล่าวไม่เหมาะสมและสอดคล้องกับข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการฆ่าตัวตายที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน ดังนั้น จึงสมควรขยายขอบเขตความผิดดังกล่าวให้กว้างมากขึ้น โดยกำหนดให้ครอบคลุมถึงกรณีของการยุยงบุคคลอื่นนอกเหนือจากที่มาตรา 293 บัญญัติไว้ด้วยเช่นเดียวกับหลักพุทธวินัยบัญญัติที่มุ่งคุ้มครองชีวิตมนุษย์อย่างเสมอกัน