มุสลิมชีอะห์จากอิหร่านกับพัฒนาการทางประวัติศาสตร์มุสลิมในประเทศไทย Shia Muslim from Iran and the Historical Development of Muslim in Thailand
Abstract
Keywords
Full Text:
PDFReferences
กิติมา อมรทัต. (2547). ศิลปะเปอร์เซีย. กรุงเทพฯ : ศูนย์วัฒนธรรม สถานเอกอัครราชทูตสาธารณรัฐอิสลามแห่งอิหร่าน.
จุฬิศพงศ์ จุฬารัตน์. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างสถาปัตยกรรมอินโด-เปอร์เซียกับรูปแบบสถาปัตยกรรมในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์ที่พระนารายณ์ราชนิเวศน์เมืองลพบุรี. วารสารหน้าจั่ว, 8, 11-53.
________. (2546). ขุนนางกรมท่าขวา: การศึกษาบทบาทและหน้าที่ในสมัยอยุธยาถึงสมัยรัตนโกสินทร์ พ.ศ.2153-2435. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐวุฒิ สุทธิสงคราม. (2551). สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค). กรุงเทพ ฯ : บริษัท สร้างสรรค์บุ๊คส์ จำกัด.
ดิเรก กุลสิริสวัสดิ์. (2517). ความสัมพันธ์ของมุสลิมทางประวัติศาสตร์และวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ : สมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทย.
ปิยรัตน์ อินทร์อ่อน. (2535). วิจัยเรื่อง รูปแบบการแย่งชิงอำนาจทางการเมืองในสมัยอยุธยา พ.ศ.1893-2310. กรุงเทพ ฯ : บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยนาถ นิโครธา. (2513). บทบาทของเสนาบดีแห่งตระกูลบุนนาคในการปกครองประเทศสยามตั้งแต่รัชกาลที่ 1 ถึงต้นรัชกาลที่ 5 แห่งกรุงรัตน์โกสินทร์ (พ.ศ. 2325 - พ.ศ. 2416) (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพ ฯ : บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธาริณี สุนทรนันทกิจ. (2545). การนับถือศาสนาของชาวสยามในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช จากหนังสือประวัติศาสตร์ธรรมชาติและการเมืองแห่งราชอาณาจักรสยาม ของ นิโกลาส์ แชร์แวส (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพ ฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พลับพลึง คงชนะ. (2548). “ประวัติศาสตร์ตำแหน่งจุฬาราชมนตรีแห่งประเทศไทย,” ในมิตรภาพไทย-อิหร่าน ความสัมพันธ์ใกล้ชิดกว่า 400 ปี. หนังสือที่ระลึกความสัมพันธ์การทูตไทย-อิหร่านครบรอบ 50 ปี. กรุงเทพ ฯ : สถานเอกอัครราชทูต สาธารณรัฐอิสลามแห่งอิหร่าน.
________. (2549). “อิหร่าน : พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ชุมชนที่กรุงศรีอยุธยา,” ในพระอาทิตย์ชิงดวง. รวมบทความทางวิชาการและบทคัดย่อปริญญานิพนธ์ ที่ระลึกในวาระ 60 ปีและเกษียณอายุราชการพลับพลึง คงชนะ. กรุงเทพ ฯ : สันติศิริการพิมพ์.
________. (2544). พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ชุมชนชาวเปอร์เซียในอยุธยา. ในความสัมพันธ์ทางด้านวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ระหว่างอิหร่านและประเทศไทย. กรุงเทพ ฯ : ศูนย์วัฒนธรรม สถานเอกอัครราชทูต สาธารณรัฐอิสลามแห่งอิหร่าน.
พิทยะ ศรีวัฒนสาร. (2541). ชุมชนชาวโปรตุเกสในสมัยกรุงศรีอยุธยา พ.ศ. 2059-2310 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพ ฯ : บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิทยา บุนนาค. (2548). มุสลิมผู้นำ"ปฐมจุฬาราชมนตรี" คนแรกในสยาม. กรุงเทพ ฯ : มติชน.
มองซิเออร์ เดอ ลาลูแบร์. (2557). จดหมายเหตุ ลาลูแบร์ ราชอาณาจักรสยาม. ผู้แปล สันต์ ท. โกมลบุตร. กรุงเทพ ฯ : สำนักพิมพ์ศรีปัญญา.
รัฐพล ศิลปะอาชา. (2545). การศึกษาเพื่อการคืนสภาพอาคารสมัยสมเด็จพระนารายณ์ฯ : วัดตองปุ อ.เมือง ลพบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อนันต์ อมรรตัย. (2541). พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และเสนาบดีเอกแห่งตระกูล “บุนนาค”. กรุงเทพ ฯ : ไพลิน.
อานนท์ เรืองกาญจนวิทย์. (2545). การออกแบบพระอุโบสถ และพระวิหารแบบไทยประเพณี สมัยอยุธยาตอนปลาย (พ.ศ.2173-2310) (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Julispong Chularatana.(2536).Khaek in Klong PhapKhon Tang Phasa at Wat Pho: A Reflection of Muslim Studies of the ErlyRattanakosin Era Elite. Journal of Humanities, 36 (1), 36-111.
________. (2008). The Shi’Ite Muslims In Thailand From Ayutthaya Period
to The Present. MANUSYA: Journal of Humanities,16 (Special Issue), 37-58.
________. (2007). Muslim Communities During the Ayutthaya Period . MANUSYA: Journal of Humanities. 10 (1),89-107.
Muhammad Ismail Marcinkowski. (2000). “Persian Religious and Cultural Influences in Siam/Thailand and Maritime Southeast Asia in Historical Perspective: A Plea for a Concerted Interdisciplinary Approach”. Journal of the Siam Society. 88(1&2), 186-194.
Muḥammad Rabī ibn Muḥammad Ibrāhīm. (1972). The Ship of Sulaimān. London: Routledge & K.Paul.
Refbacks
- There are currently no refbacks.