เชื่อมรอยต่อศิลปะพุกามสู่ล้านนา The Connection of Bagan arts to Lanna

ฤทธิชัย แกมนาค, สุภัชชา แกมนาค

Abstract


บทความนี้นำเสนอความเชื่อมโยงระหว่างรูปแบบพุทธศิลปะระหว่างอาณาจักรพุกามที่ตั้งอยู่ในเขตมัณฑะเลย์ ประเทศเมียนมาร์กับอาณาจักรล้านนาบริเวณภาคเหนือของประเทศไทย อาณาจักรพุกามเริ่มต้นขึ้นจากพระเจ้าอโนธรามังช่อได้ปราบมอญและรวมพม่า ก่อตั้งเป็นอาณาจักรพุกามเมื่อพ.ศ.1587 ในรัชสมัยพระเจ้าจั่นซิตา เป็นสมัยที่พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองถึงขีดสุด ซึ่งพุทธศิลปะแบบพุกามที่สำคัญประกอบด้วย 5 แห่ง ดังนี้ 1) วัดมนูหะ 2) วิหารสัพพัญญู 3) เจดีย์ติโลมินโล       4) เจดีย์ชเวสิกอง และ 5) เจดีย์อโลพยี สำหรับเส้นทางที่ศิลปะพุกามเข้าสู่ล้านนา มีด้วยกัน 4 เส้นทาง ได้แก่ 1) ลำพูน ติดต่อรับวัฒนธรรมทางศาสนาจากเมืองมอญตอนใต้ของพม่าและพุกามพบจารึกที่เมืองหริภุญชัย 2) เชียงใหม่ พระเจ้ามังรายได้ยกทัพไปตีเมืองพุกาม กษัตริย์พุกามยอมสวามิภักดิ์แต่โดยดี จึงได้ขอช่างต่าง ๆ ประมาณ 500 ครัวเรือนกลับมาอยู่ยังเมืองล้านนา ศิลปะพุกามจึงเข้ามายังเมืองเชียงใหม่นับตั้งแต่นั้น 3) ลำปาง มีสถาปัตยกรรมที่รับเอาอิทธิพลศิลปะพุกามเข้ามาคือ วิหารพระเจ้าพันองค์และมีการประดิษฐานพระพุทธรูป 4 องค์ หันพระปฤษฎางค์เข้าหากัน ซึ่งเป็นที่นิยมในศิลปะพุกามของพม่า 4) เชียงแสน เป็นยุคราชวงศ์มังรายปกครองเมืองเชียงแสน ในปลายราชวงศ์ถูกพม่าปกครองยาวนานถึงสองร้อยกว่าปี ทำให้พุทธศิลป์ล้านนามากมายได้รับอิทธิพลมาจากศิลปะพุกาม

Keywords


ศิลปะ, พุกาม, ล้านนา

Full Text:

PDF

References


กนกกร จีนา. (2561). กระบวนการถ่ายทอดความรู้จากมหาวิทยาลัยสู่ชุมชน : กรณีศึกษาโครงการอนุรักษ์วิหารพระเจ้าพันองค์ วัดปงสนุก จังหวัดลำปาง. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 9(1), 59-80.

จังหวัดลำปาง. วัดปงสนุก. สืบค้นจาก

http://www.lampang.go.th/travel/weblp/page/page12.html

จำปา เยื้องเจริญ และคณะ. (2522) วิเคราะห์ศิลาจารึกในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หริภุญไชย. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร.

จิรศักด์ิ เดชวงศ์ญา. (2541) . เจดีย์วัดเกาะกลาง อ.ป่าซาง จ.ลำพูน. เมืองโบราณ, 25(1), 83-91.

ธีรภาพ โลหิตกุล. (2559). สิบคำถาม “ไข” พุกามประเทศ. สืบค้นจาก https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/715512

ธีระพงษ์ จาตุมา. (2560). ศึกษาวิเคราะห์คติความเชื่อเรื่องป่าหิมพานต์ที่มีอิทธิพลต่องานพุทธศิลป์ล้านนา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ไทยทัศนา (2560). (31) วิหารโถงทรงจัตุรมุข วัดปงสนุก ลำปาง. สืบค้นจาก https://www.voicetv.co.th/read/50128)

บริษัท ควอลิตี้ เอ็กซ์เพรส จำกัด. “พุกาม” เมืองมรดกโลกแห่งใหม่ของพม่า. สืบค้นจาก. https://www.qualityexpress.co.th/article/details/

พระครูสุธีสุตสุนทร และคณะ. (2556). การวิเคราะห์เนื้อหาเกี่ยวกับสถานที่ทางประวัติศาสตร์ที่ปรากฏในคัมภีร์ชินกาลมาลีปกรณ์ (รายงานการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลง-กรณราชวิทยาลัย.

พระนคร ปญญฺาวชิโร (ปรังฤทธิ์) และคณะ. (2560). การธำรงอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมล้านนาของชาวไทยวน เมืองเมียวดี ประเทศสาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมา (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ : กระทรวงวัฒนธรรม.

พระบุญรอด ปคุณธมฺโม (บุญมีประเสริฐ) และคณะ. (2562). ศึกษาวิเคราะห์แนวคิดทางพระพุทธศาสนาที่ปรากฏในเจดีย์เมืองเชียงแสน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(5), 2444-2458.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2552). กาลานุกรม : พระพุทธศาสนาในอารยธรรมโลก. กรุงเทพฯ : ผลิธัมม์.

พระสุธีธรรมานุวัตร (เทียบ สิริญาโณ). (2557). พระพุทธศาสนาในประเทศพม่า (เมียนมาร์): ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมและความสัมพันธ์ทางสังคม. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์, 10(2), 1-24.

ภาณุรังษี เดือนโฮ้งและวาณี อรรจน์สาธิต. นครน่านเมืองเก่าที่มีชีวิต : อัตลักษณ์ทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม (รายงานสืบเนื่องการประชุมสัมมนาวิชาการนำเสนองานวิจัยระดับชาติและนานาชาติเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฎภาคเหนือครั้งที่ 15).

ยุทธนาวรการ แสงอร่าม. (2557). วิจารณ์หนังสือ “ถอดรหัสพระจอมเกล้า”. วารสารวิจิตรศิลป์, 5(1), 237-256.

วรรณี. เจดีย์ชเวสิกอง พุกาม 1 ใน 5 มหาสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งพม่าที่ต้องไปสักการะ. สืบค้นจาก

https://www.lovelysmiletour.com/news-detail.php?id=216

ศักดิ์ชัย สายสิงห์. (2557). ศิลปะพม่า. กรุงเทพฯ : มติชน.

_________. (2551). ศิลปะเมืองเชียงแสน : วิเคราะห์งานศิลปกรรมร่วมกับหลักฐานทางโบราณคดีและเอกสารทางประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร.

_________. ช้างประดับฐานพระพุทธรูปศิลปะล้นนา สกุลช่างพะเยา. ศิลปวัฒนธรรม, 12(3), 60-69.

ศันสนีย์ กระจ่างโฉมและคณะ. การศึกษาเพื่อยกระดับเส้นทางท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมเพื่อการเรียนรู้คุณค่าสถาปัตยกรรมในเส้นทางอารยธรรมล้านนา โครงการย่อย 2 (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.

ศิริพร จันทะศูนย์. (2558). วัดปงสนุกเหนือ จังหวัดลำปาง. สืบค้นจาก

http://thai-history-art-tourism.blogspot.com/2015/12/blog-post_3.html

สงวน โชติสุขรัตน์. (2552). ตำนานเมืองเหนือ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ศรีปัญญา

สันติ เล็กสุขุม. (2538). ศิลปะภาคเหนือ : หริภุญชัย-ล้านนา. กรุงเทพฯ : เมืองโบราณ.

สุชัย สิริรวีกูล และคณะ. (2562). วิเคราะห์พุทธศิลป์ล้านนากับกระบวนการสร้างความสัมพันธ์ กลุ่มชาติพันธุ์อนุภูมิภาคลุ่มแม่น้าโขง. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(5), 2369-2388.

สุภัทรดิศ ดิศกุล, หม่อมเจ้า. (2535). เจดีย์;ความเป็นมาและคำศัพท์ที่เรียกองค์ประกอบเจดีย์ในประเทศไทย. กรุงเทพฯ : มติชน.

___________. (2549). ประวัติศาสตร์เอเชียอาคเนย์ ถึง พ.ศ. 2000. กรุงเทพฯ : สามลดา.

สุภัทรดิศ ดิศกุล, หม่อมเจ้า และสันติ เล็กสุขุม. (2545). เที่ยวดงเจดีย์ ที่พม่าประเทศ ทางประวัติศาสตร์ศิลปะและวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ : มติชน.

หม่องทินอ่อง - Maung Htin Aung. (2013). ประวัติศาสตร์พม่า: A History of Burma. แปลโดย เพ็ชรี สุมิตร. กรุงเทพฯ : มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, มูลนิธิโตโยต้าประเทศไทย.


Refbacks

  • There are currently no refbacks.