มนุษยสัมพันธ์เชิงพุทธบูรณาการเพื่อการพัฒนาองค์การ The human relation according to Buddhist integration for organization development

Abstract

บทความนี้เป็นบทความวิชาการที่ผู้เขียนจะนำเสนอถึงการมีชีวิตอยู่ของบุคคลร่วมกับผู้อื่นด้วยวิธีการพัฒนาทั้งทางกาย ทางใจ ด้วยการนำหลักธรรมมาบูรณาการกับหลักมนุษยสัมพันธ์ในการทำงาน เนื่องจากมนุษย์ได้ชื่อว่าเป็นสัตว์สังคมอันมีการอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างเป็นหมวดหมู่ มิได้ใช้ชีวิตอยู่เพียงคนเดียวตามลำพังแต่อย่างใด รวมทั้งต้องทำกิจกรรมร่วมกันอยู่ตลอดเวลา ต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันมนุษยสัมพันธ์จึงเป็นเรื่องราวที่ว่าด้วยพฤติกรรมของบุคคลที่มาเกี่ยวข้องกันในการทำงานในองค์กรหรือหน่วยงาน เพื่อให้การทำงานดำเนินไปได้อย่างราบรื่น สร้างความเข้าใจอันดีและความสามัคคี ก่อให้เกิดความรักใคร่และความสำเร็จในการทำงานร่วมกัน เป็นปัจจัยที่ช่วยเพิ่มผลผลิต และเป็นเครื่องมือช่วยในการแก้ปัญหาและขจัดความขัดแย้งในองค์กร ก่อให้เกิดเปลี่ยนแปลงองค์การให้เกิดความมีประสิทธิผล และให้ความสำคัญด้านความเป็นมนุษย์มากยิ่งขึ้น โดยให้ความสำคัญต่อคุณค่าของมนุษย์และความก้าวหน้าขององค์การควบคู่กันไป ตระหนักถึงความร่วมมือและกระบวนการมีส่วนร่วมตลอดจนการมีจิตวิญญาณของการแสวงหาวิธีที่ก่อให้เกิดประสิทธิภาพมากที่สุด

This article is the academic writing that the writer wish to present for the art of living with others both of body and mind development by Buddhism integration with human relation for work. Human being is social animal that dwelling coexists in a category and do the activity accompanies together all time. Human relationship is the detail with the person behaviorthat related in the organizationfor the work proceeds with smoothly , understanding , unity that cause the affection for the success in the work accompanies and be the factor that enhance the produce and be a tool for drive to get rid off the conflict in the organization to be  become to efficiency place.In addition, more effective and more human that add the worth for a human and the progress of an organization simultaneously and realize the cooperation and the procedure participate including the having spirit in the most efficiency way.