การส่งเสริมการพัฒนาสังคมมนุษย์ตามหลักพระพุทธศาสนา

Abstract

การส่งเสริมการพัฒนาสังคมมนุษย์ตามหลักพระศาสนาเป็นมีความสัมพันธ์กับธรรมชาติมากที่สุดนับตังแต่การก่อตั้งพระพุทธศาสนาของพระพุทธเจ้า การที่พระพุทธศาสนามีความสัมพันธ์กับธรรมชาติสิ่งแวดล้อมอย่างใกล้ชิดตั้งแต่สมัยพุทธกาลมาแล้วนี้มีเหตุผล และวัตถุประสงค์ที่สำคัญ คือ การเข้าไปอาศัยอยู่ในป่าก็เพื่อประโยชน์แก่การบำเพ็ญเพียรภาวนา ปฏิบัติตนเพื่อละกิเลส อกุศล ต่าง ๆ ที่เกาะกุมจิตใจให้บริสุทธิ์หมดจดเพื่อมรรคผล และนิพพาน

The supporting of the animal social development according to Buddhism has related with nature very much since established Buddhism. The Buddhism has related with nature and environment since the Buddha period which has reason and objective very much as living in the forest for practice Vipasana for avoid the sensuality and sin that fix in them mind for enlightenment.